Zoals beloofd weer een update. Na een onwijs tof weekend, waar ik jullie straks meer over vertel, eerst even een update hoe het er nu voor staat.

Afgelopen zondag toch maar weer het gesprek aangegaan met mijn hostmoeder, want ik wist simpelweg niet hoelaat ik maandag zou moeten beginnen. Nou het antwoord was echt een antwoord die ook alleen zij had kunnen geven. Amber je hoeft niet meer te werken, we willen je niet meer bij de kinderen hebben, je hoeft ook niks meer met ze te doen, blijf gewoon een beetje uit hun buurt, oh en zorg ervoor dat je zoveel mogelijk het huis uit bent. Morgen (afgelopen maandag) verwacht ik van je dat je een simkaart in de stad gaat kopen voor jezelf en je kan je huissleutel ook wel inleveren want vanaf nu zie we je als gast en niet meer als au pair.
Uhm oke dacht ik, wacht moet ik hier nu weer mee, ik mag blijven slapen en ze moeten zorgen voor eten, maar ik moet zoveel mogelijk buitenshuis zijn. W T F is dit? Ik ben maar naar mijn kamer gegaan en heb het maar zo gelaten. Want ik vond het nu gewoon helemaal prima. Morgen ochtend bel ik wel de organisatie wat ik hiermee moet, want dit ga ik dus niet 2 weken volhouden.

Maandagochtend met de organisatie gebeld en die vonden het ook wel raar. Ze wilde nu eerst zelf even moeder spreken voordat ze een conclusie gingen trekken. Prima dacht ik, dus vertrok ik naar de stad om een eigen simkaart te kopen (sorry jongens voor weer een nieuw nummer, ga er maar vanuit dat deze volgende maand weer veranderd..) Hier in Australië zijn de abonnementen en pakketten gelukkig niet zo heel duur, voor de zekerheid heb ik maar een prepaid gekocht, want ik weet niet of mijn nieuwe gezin dit namelijk voor mij gaat betalen.

Terwijl ik in de stad liep kreeg ik een mail van de organisatie. Moeder heeft aangegeven dat onze band helaas verslechterd is, GOH je meent het? Dat idee had ik nou echt niet…. De organisatie heeft aan mij de keuze overgelaten. Of ik blijf 2 weken in huis als gast of ik vertrek uit het huis en moet voor mijn eigen onderkomen zorgen. Nou dat was een hele makkelijke keuze, ik ga het huis uit. Na wat zoek werk en hulp van thuis! Thanks Mam en pap! Heb ik een appartementje geboekt op loopafstand van de stad. Heerlijk even een eigen plekje voor 6 dagen waar ik hopelijk mijn rust kan pakken en dit achter me kan laten.

Maandagavond na het avond eten heb ik verteld dat ik morgen (dinsdag) zou vertrekken. En toen veranderde ze ineens, oh waar ga je dan heen, wie betaald dat dan, oh heb je trouwens walvissen gezien en hoe was je weekend. Nou sodemieter op, nu kan je ineens wel wat vragen? Toch maar zo beleefd als ik was de vragen beantwoord. Ik heb ze netjes bedankt en de eer aan mezelf gehouden.

Dinsdagochtend ben ik mijn kamer niet af geweest, ja voor een ontbijt en lunch, maar ik had simpelweg geen zin meer om gezellig te doen. Ik had om 2 uur een taxi besteld want ik had geen zin om met mijn backpack en 2 andere tassen het openbaar vervoer in te gaan. En voor die 3 euro meer was de keuze snel gemaakt. Om 5 voor 2 heb ik mijn kamerdeur gesloten en ben ik naar mijn hostmoeder gelopen om haar nogmaals te bedanken en doei te zeggen, en hoe ik het afscheid voor me zag, gebeurde het ook. Een simpele doei en ze ging verder met waar ze mee bezig was. Ik heb zelf de deur achter me dichtgetrokken en geen moment meer omgekeken.

Mijn taxichauffeur was een top vent, een kwartier lang continu gepraat en hij was oprecht geïnteresseerd in mijn verhaal. En zijn conclusie was dan ook, nou dan heb je echt lot uit de loterij te pakken gehad, want er zijn zelden Australiërs die zo kut zijn. Haha, hij wenste me veel succes en zette me af voor het appartement. Eenmaal binnen bij de receptie bleek er vanalles mis te zijn gegaan met de boeking waardoor ze geen geld hadden binnen gekregen wat betekende dat ik niet mijn appartement in kon…. jajoh ook dat nog dacht ik, kan er nou echt niks goed meer gaan. Godzijdank na wat mails vertalen gaf die me toch de sleutel, 5e verdieping kamer 47. Open ik de deur blijkt het een 4 persoons appartement te zijn, nee dacht ik geef je nou ook nog de verkeerde. Ik weer naar beneden, nee deze kamer is voor jou. Ik nog voor de zekerheid vragen voor alle 6 de dagen, jaa zei die. En fijn dacht ik. Na mijn spullen weer een beetje een plek te hebben gegeven ben ik naar de supermarkt gegaan. Want ja ik moet nu ook voor mezelf koken. Gelukkig had ik een oven dus de keuze was snel gemaakt! Wie mij kennen zullen het wel weten! Amber houdt van pizza´s! Het liefst elke week 1 en aangezien ik al 2 weken geen pizza op had, liep het water me al in de mond toen ik de pizza uit het schap pakte.

Even een update over de kamer, helaas kwam vanmorgen de meneer van de receptie melden dat ik toch naar een andere kamer moet, dus morgen verhuis ik weer met mijn inboedel, beetje jammer…

Dinsdag stonden er ook 2 skype gesprekken gepland, lekker druk maar het was niet anders. Om het kort te houden beide zijn het niet geworden, met de een voelde ik geen klik en de ander wilde iemand met nog meer ervaring. Primaa dus de zoektocht gaat verder.
Morgen staat er een bakkie op het programma met een hostmoeder hier uit Brisbane, super fijn want dan kan ik der gelijk in het ´live´ zien wat hopelijk een nog beter beeld geeft. Verder heb ik nog met 2 andere families contact waarvan er 1 echt wel bovenuit springt, maar dit is allemaal nog even afwachten.

Genoeg over verhuizen en families nu even een mega vette ervaring!
IK HEB WALVISSEN GEZIEN!! Afgelopen zondag ben ik afgereisd naar de Gold Coast. Alleen al in de haven werd ik al mega enthousiast want er zwommen 2 dolfijnen. Zovan voor hier is dat normaal maar in mijn ogen was het de hemel! We waren net de haven uit totdat er weer een vin werd gesignaleerd, eerst dachten ze aan een dolfijn, maar het bleek na langer kijken een haai te zijn! Een haai, vond het zo ongelofelijk onwerkelijk. We verlieten de haai en na 10 minuten op zee werd de eerste blow al gespot. Met de boot ernaartoe gevaren en daar was dan het moment, niet 1 maar 2 walvissen samen! Ik kon mijn ogen niet geloven, net als de rest van de boot, want iedereen was mega enthousiast! 2 uur lang hebben we de walvissen gevolgd en wat was het ongelofelijk gaaf! Elke minuut was het maar weer afwachten waar ze weer naar adem kwamen happen. Ze konden 3 minuten wegblijven maar ook een kwartier. En ik heb even bewezen dat ik toch echt goede ogen heb want 1 keer was ik de eerste die ze opnieuw spotte.
Op een gegeven moment vonden de meeste het wel welletjes geweest en vertrokken ze naar binnen. Maar ik, nee ik bleef staan tot op het laatste moment. Toen het wat rustiger werd had ik een mooi plekje langs de zijkant van de boot en stond ik daar alleen. En wat er toen gebeurde had ik zelfs niet zien aankomen. 1 mega grote staat op nog geen 5 meter naast de boot. Holy fuck dacht ik en riep keihard Whale!! Had ik beter niet kunnen doen want zo gauw mijn camera aanstond stond er een man naast me waardoor ik geen foto heb kunnen maken van het moment. En dat geeft ook helemaal niks want dit beeld zit gegraveerd in mijn geheugen. Wat was dat een bijzonder moment. Het einde van de trip naderde en hebben we nog 1 keer gewacht tot ze naar boven kwamen, een heel gek gevoel want ik had ze nog veel langer willen volgen, wat een gigantisch grote beesten zijn het en wat onwijs bijzonder om dit te mogen en kunnen zien! Na het walvissen avontuur ben ik met 2 andere au pairs naast het strand gegaan en hebben we daar onze middag gespendeerd. Wat heb ik genoten van deze trip, een mooiere eerste trip had ik nooit kunnen wensen!

Nou dat was het dan wel weer, ik hou jullie op de hoogte hoe het met de zoektocht verder gaat!

SEE YOU!
Amber