Lieve vrienden en familie,

Als eerst super lief al jullie bezorgde berichtjes of ik oké was! Ik ben oké, maar het scheelde niet veel! Er zijn de afgelopen week zijn er onwijs veel branden bij gekomen in de omgeving van Melbourne.. in het begin van de week waren we ruim veilig, de branden waren noordelijker en meer aan de oostkust, totdat de wind besloot de draaien en moeder natuur nog even wat branden erbij wilde maken, maar daarover later meer.

Waar moet ik beginnen, ojaa aangezien ik van sommige de reactie krijg dat mijn blogs soms wel heel lang zijn zal ik daar eens proberen om wat aan te doen! Of het gaat lukken ga ik je niet beloven, want ik heb genoeg dingen meegemaakt afgelopen week.

Het begon allemaal 2e kerstdag, de laatste spullen waren ingepakt in de tassen en de planning was om de volgende ochtend rond half 11 weg te rijden. Prima tijd dus! De volgende ochtend ging de wekker lekker op tijd 7 uur. Er was namelijk genoeg te doen, ik moest zorgen dat de keuken opgeruimd was, de was binnen was gehaald en het liefst opgevouwen, daarnaast zorgen dat de kinderen zich bezig hielden en samen met Aria heb ik ook nog de lunch klaargemaakt en sushi gemaakt voor het avondeten. Een hoop dus, nou ik kan je vertellen om half 11 waren we nog niet klaar. Gelukkig konden we een uur later wel in de auto stappen en kon onze camping trip beginnen!
Het was 280 km rijden dus een uurtje of 3,5 zaten we wel in de auto. Halverwege hadden we een tussenstop voor een lunch en zodat de kids even konden rond rennen. Nou dat rennen dat was niet te doen want het was 40 graden. En tot overmaat van ramp stopte de airco er ook nog eens mee… en geen een garage die open was of het kon maken.. heel jammer… we hebben helaas de hele vakantie zonder airco rond gereden.. en dat is geen pretje met het hete weer..
Hoe dichter we bij de camping kwamen hoe meer bush en outback het werd.. ook werd het bereik slechter en slechter, de laatste 15 minuten was er helemaal geen bereik. Hoe normaal het in Nederland is om even een appje te sturen moet je hier dus maar hopen dat je überhaupt bereik hebt.. Hoe verder we ook in land gingen, hoe meer de lucht verkleurde met niet zomaar wolken maar met rookwolken, er was ten oosten van ons een grote brand ontstaan waardoor er veel rook onze kant op werd geblazen. Maar deze brand was nog zo ver weg dat we veilig waren. Even later reden we de camping op en had even zoiets, hoe ga ik dit overleven, er is dus echt niks, maar ook echt niks, niks en niks.. zelfs geen bereik. Van te voren was ik al wel een beetje van het ergste uitgegaan en die gedachten kwamen toch erg dichtbij de realiteit. Na uit te zijn gestapt uit een oververhitte auto was het buiten net zo warm. En in deze temperatuur uitpakken is geen pretje kan ik je vertellen. Eenmaal alles opgezet te hebben, vouwwagen voor de ouder en 3 jongste en een extra tent voor Aria en mij, konden we heerlijk de rivier in. De camping lag namelijk aan een rivier(tje), heel fijn dus om even af te koelen, het water was namelijk steen en steenkoud. Voor avondeten stond er zelfgemaakte sushi op het programma dus dat was lekker genieten. Na een snelle douche, 4 minuten.. langer mocht namelijk niet. Aangezien er zo weinig regen is gevallen hadden ze te weinig water. Nou ik kan je vertellen 4 minuten douchen in een behoorlijke uitdaging, helemaal als ik mijn haar moet wassen. Na een warme douche, dat was er dan gelukkig wel, kon ik lekker mijn bed in. Bed? Een bed was het niet eens, de kids en ik sliepen op dunne yogamatten… en dit lag dus echt voor geen meter. Gelukkig waren de nachten redelijk warm waardoor ik op mijn slaapzak kon liggen en nog een beetje zacht lag. Alhoewel je de grond nog steeds voelde. De eerste ochtend was ik vroeg wakker, 5 uur net voordat de zon op kwam. Ik ben zo een persoon die der kamer helemaal donker wil en in een tentje lukt dat dus niet. Maar 1 voordeel, de lucht was helemaal verlicht met roze wolken! Alsof de lucht in brand stond, heel mooi! Beetje jammer dat mijn telefoon leeg was anders had ik een paar mooie plaatjes kunnen schieten.

Gelukkig was het wat afgekoeld en de voorspelling was dat het rond de 32 graden zou worden, dus stond er een uitje gepland naar een kersen en blauwe bessen farm. Op deze farm konden we onze eigen kersen en blauwe bessen plukken en ondertussen zoveel eten als we wilde! Heerlijk dus, na 2 buckets vol met kersen en 1 vol met blauwe bessen keerde we weer terug richting de camping. We stopten nog even bij een stuwmeer, dat op 10 minuten rijden naast de camping lag. En dit zag er zo goed uit dat we besloten om hier de volgende dag naar toe te gaan. Eenmaal op de camping besloten ze om de zijwielen van Asa´s fiets af te halen, wantja hij was inmiddels al 5,5 en het werd wel tijd dat die het ging leren. En ik verbaas me er nog steeds over maar hij stapte op zijn fiets en reed zo weg! hahah want een ventje is het toch ook en blij dat die was, hij croste de hele camping over. Na een lekker avondmaal, hotdogs en een op zich redelijke slaap. Hebben we de volgende dag de hele dag aan het stuwmeer gezeten. De familie heeft ook een eigen kano, dus die ging ook mee! Heerlijk was het! Lekker gekanood (ja aan dit woord moest google toch even van pas komen), gezwommen en met de kids gespeeld, de dag vloog om.

Inmiddels werd ik ook weer wat beter in uitslapen dus werd eindelijk weer eens op ´normale´ tijden wakker. De volgende dag stond er weer een uitstapje op het programma, want op de camping blijven met bijna 40 graden is gewoon niet te doen. We begonnen de dag met een bezoekje aan een boerderij, niet zomaar een normale zoals wij hem kennen maar meer een Australische. Struisvogels, emu´s, herten en geiten. Oke die geiten zien we bij ons ook. Na een lekkere koude milkshake en wat frietjes hebben we de dieren gevoerd. Ze hadden ook babygeitjes die nog de fles kregen en deze mochten wij ook geven! Mega schattig!! Na de boerderij zijn we naar een waterval gereden. Na een korte hike konden we heerlijk afkoelen onder de waterval! Gelukkig had de waterval nog water, aangezien het zo droog is, was dit nog maar de vraag. Na heerlijk gezwommen te hebben was het tijd om wat te eten. We hadden vroeg geluncht dus nog een extra lunch kon er nog wel bij. Gelukkig was een picknickplaats in de buurt. De maaltijden bestonden vaak ook uit vliegen happen.. ja het klinkt heel goor ja en het is ook goor. Maar man wat een vliegen zaten er. De eerste 10 seconden nadat je de tent uit kwam in de ochtend zaten er al vliegen op je. Ohh en de muggen hier vinden mijn bloed ook heerlijk, wat ik weer een beetje jammer vind. Na de late 2e lunch zijn we weer terug gereden naar de camping want het was inmiddels al 5 uur. Eenmaal op de camping was het nog zo warm, 40 graden, dat het zelfs te heet was om te koken. Tijdens het kamperen werkte ik nog steeds, zo zorgde ik elke dag voor fruit en groente als tussendoortje, lunch en ook het avondeten, met soms wat hulp van mijn hostvader. En ook de was opvouwen en zwemkleding uitwassen elke dag bestond uit mijn taken.

Inmiddels was het 31 december en om het jaar leuk af te sluiten, besloten we om naar een kaasfabriek te gaan en het jaar toch een beetje Nederlands te eindigen. Nou een fabriek kon je het niet noemen, maar we konden wel heerlijk en trouwens ook hele vieze kazen proeven. Van geit tot aan melk(koe) tot aan blauwe kaas. Na wat kaasjes gekocht te hebben, hebben we een grasveldje opgezocht en daar lekker gepicknickt. Met gevulde buiken gingen we op zoek naar een plek die werd aanbevolen door een paar mensen op de camping. Een rots waarvan je af kon springen. De kids wilde dit heel graag en na wat zoek werk hadden we de plek gevonden. Hier hebben we de rest van de middag gezeten, gezwommen en gesprongen. Zelfs ik ben met wat doodsangsten van de rots afgesprongen en de kinderen konden alleen maar lachen om mijn gegil. Voordat we van de rots sprongen waren er al wat kinderen aan het springen tot we op een gegeven moment een slang door het water zagen zwemmen! SNAKKEE SNAKEE GET OUT OF THE WATER werd er geroepen en iedereen ging aan land. De slang dacht hetzelfde en vluchtte het land op de bosjes in, volgens iedereen was het geen gevaarlijke, maar deze kan dus ook van mijn bucketlist af! Inmiddels hadden we ook al meerdere spinnen gezien die bijna net zo groot als mijn hand waren, brrrr. Nouja het was in ieder geval een mooie laatste dag van het jaar! Na het avondeten vertelde Maria dat het niet zo een speciale avond ging worden, ze vertelde dat ze dit jaar het aftellen gingen overslaan omdat er om de camping maar weinig te beleven valt… heel jammer dus… en gelijk spookte er in mijn hoofd, dat ga ik dus echt niet doen. Ik ga niet slapend het nieuw jaar in, dat is in mijn ogen het stomste wat je kan doen. Na een heerlijk avondmaal, biefstuk, bonen en aardappel, je zou bijna zeggen lekker Nederlandse pot kropen om 9 uur de kids hun bed in en mijn hostouders en Aria volgde een uurtje later. Ik ben ook in bed gaan liggen met het idee ik ga slapen en dan zet ik een wekker. Maar dat slapen lukte niet, ik voelde me alleen en sip. Ik wilde ook gewoon een leuke oudejaarsavond en niet alleen liggen in een foking tent op een foking yogamatje op een camping waar geen bereik is. Na wat tranen werd het eigenlijk al gauw 5 voor 12. 4 voor 12 zat ik buiten, alleen, op het gras voor mijn tent. Gelukkig was het helder en waren er gigantisch veel sterren in de lucht wat het toch wel een beetje goed maakte. Hoe ik normaal ook aftel heb ik nu ook gedaan en ik zal je vertellen, gewoon lekker in Nederlands! Waarom niet? Een paar seconden na 12 zag ik een vallende ster, kan geen toeval zijn toch? Een wens gedaan en heerlijk mijn bed in gekropen.

1 januari, toch wel gek zo een dag, geen ouders, broertje, familie en vriendinnen om je heen. Man wat heb ik jullie gemist! De dag begon om een uurtje of 8 met een ontbijt want het was An´s verjaardag! Eindelijk werd ze 7, haha. Voor der verjaardag gingen we naar de film, Jumanji. Een of andere film waarin mensen in een game terecht komen, prima filmpje, niet heel bijzonder. Na de film hebben we lekker in een park gezeten, waar ik even kon skypen met papa en mama en hebben we wat boodschappen gedaan. We waren namelijk aardig door de boodschappen heen en dit was de eerste beste supermarkt, en lees het goed, op ruim 40 minuten! Hoe bedoel je hallo outback! Als avondeten hadden we mijn favo maaltijd! Wraps! Ze zijn verliefd op hoe ik deze bereid. We lagen allemaal lekker op tijd in bed, want iedereen was toch wel wat moe.

De volgende dag zijn we naar een uitzichtpunt gereden vlakbij de camping. Maar wat we daar zagen was toch wel even weer de realiteit. Achter de bergen zagen we enorme rookwolken.. gelukkig hadden we zo hier en dan wat bereik waardoor we konden opzoeken of we nog veilig waren en gelukkig bleven de branden ver uit de buurt. De rest van de dag hebben we bij de spring rots gezwommen en gesprongen. Inmiddels begon mijn lichaam toch wat klachten te vertonen van het slapen op een yogamatje.. mijn heupen, schouders en armen deden behoorlijk zeer. Maarja het lekker in de natuur zijn beviel me ook wel, dus had het er wel voor over! ´s Avonds heb ik zoals elke avond lekker met Aria liggen kletsen. Het heeft toch wel zijn voordelen om samen in een tent te slapen, onze band is zeker beter geworden!

Op 3 januari rond een uurtje of kwart voor 8, hoorde ik Michael een paar keer mijn naam roepen dus keek op mijn fitbit hoelaat het was, kwart voor 8, ik was namelijk net weer in slaap gevallen. Ik dacht ah nee laat me slapen, ik wil er nog niet uit, dus ik reageerde er niet op. Ik had zoiets roept die me nog een keer dan reageer ik wel. Dus ik viel eigenlijk weer in slaap, oepss. Maar toen, heb er nog net geen hartaanval aan over gehouden, sprong Aria ineens op me. Dus ik schrok me te pletter. Dus ik schreeuw WTF Aria, what is wrong with you. Zegt ze Amber we moeten inpakken en gaan naar huis,dus ik keek der een beetje verbaast aan. Dus ik vroeg waarom, ze zegt ja mijn vader zegt dat er een brand dichtbij is. Dus ik sprong op en kroop mijn tent uit. Maar zodra ik mijn tent uit kwam had ik zoiets wow.. overal was rook, je kon zelfs de bergen om ons heen niet meer zien.. Ik ben nog nooit zo snel wakker geworden. In een half uur hadden we onze tent opgeruimd en ingepakt en konden we snel even een ontbijtje eten. Daarna hebben we geholpen met de vouwwagen inpakken en een kleine 3 uur later zaten we allemaal in de auto met traanogen en pijnlijke longen.. geen bereik hebben is dus best wel onhandig in zo een situatie want je weet totaal niet waar het vuur is. Ze hebben hier in Australië handige apps die aangeven waar de vuren zijn, maarja dan moet je wel bereik hebben. Het was best een spannend ochtendje, normaal die je alleen maar de foto´s maar nu was het wel heel dichtbij. Zodra we bereik hadden zagen we dat we echt wel geluk hadden, het vuur was zo´n 10 km verderop. Maar met een harde wind had het vuur dus in een uurtje op de camping kunnen zijn. De waarschuwing die ´s ochtends vroeg was afgegeven was een kijk en voel je je niet veilig verlaat dan het gebied maar al gauw werd deze omgezet naar evacueer nu, anders is je leven niet meer zeker… Na ruim 4,5 uur in de auto.. we waren namelijk niet de enige die moesten evacueren kwamen we halverwege de middag eindelijk en veilig thuis aan. De 2 jongste gedraagde zich vreselijk in de auto dus het was een lange zware rit naar huis. En eenmaal thuis begon al het uitpakwerk. Moe maar voldaan kroop ik heerlijk mijn bed in en kon ik eindelijk weer even skypen met het thuisfront!

Vannacht heb ik heerlijk geslapen, alhoewel ik ook weer snel terug in het ritme viel, want het was 6 uur en 1 keer raden wie er al klaar wakker was? Ja ik ja! Het uit bed komen duurde alleen wel wat langer. Ik was zoooo moe, gister was best wel een intensief dagje. En gelukkig had niet alleen ik er last van, maar de hele familie. Iedereen was vandaag moe, want zo abrupt een vakantie eindigen was niet helemaal wat we verwacht hadden. Vandaag miste ik de camping wel, hoe slecht ik het de eerste dag vond, zo erg mis ik het nu. Wat vond ik het heerlijk. Even back to basic, gezellig met de familie samen, geen verplichtingen, geen afleiding van een telefoon, hoe raar dat ook klinkt. Het was echt even genieten en dat er dan zo een einde aan komt was echt wel even jammer. Daarom ben ik vanmiddag lekker het park in gegaan.

Morgen nog lekker een dagje rustig aan doen en dan maandag en dinsdag nog een dagje werken. Woensdagochtend vroeg vertrekt de familie naar Nieuw Zeeland dus heb ik lekker 1,5 dag het huis voor mij alleen voordat ik zelf naar Nieuw Zeeland vertrek! Wat heb ik er onwijs veel zin in! Maar stiekem ben ik toch ook wel een beetje zenuwachtig! Maar dat komt vast allemaal goed!

Helaas is het niet gelukt om mijn blog kort te houden… en ik ben bang dat de volgende ook erg lang gaat worden, want daarin komt mijn hele Nieuw Zeeland avontuur! Deze keer zullen jullie iets langer op een blog moeten wachten, want een dag later nadat ik terug kom is het Australia Day en de dagen daarna heb ik de kids nog thuis, dus jullie zullen even geduld moeten hebben tot begin februari!!

Dikke kus en knuffel,
And see yaa all later!
Amber

Oh en gelukkig nieuw jaar allemaal!!