Lieve familie en vrienden,

Vanuit het diepst van mijn hart en met behoorlijk veel pijn hebben Coco en ik een van de moeilijkste knopen doorgehakt, we komen naar huis…

Afgelopen donderdag na de lunch kwam ons gesprek op gang. Hoe zien we komende tijd voor ons? Ik zal je de antwoorden besparen want die waren er niet heel erg. Welke opties hadden we? uhmm opnieuw au pair worden viel af, normaal werk zoeken is er niet want bedrijven zijn dicht, net als de horeca.. en dan hebben we nog boederijwerk/fruit plukken. Helaas zoeken alle backpackers naar deze baan dat boerderijen zelfs de hekken dicht hebben gegooid, omdat er te veel backpackers kwamen… er waren ook maar weinig advertenties voor in deze staat dus de enige optie die we hadden is, hier blijven en onze tijd uitzitten… in de winter… in een huis waar we ons welkom voelen maar niks te doen hebben.. het werd voor mij al snel duidelijk dat ik afwachten niet zag zitten. Tuurlijk genoeg te doen op mijn laptop, maar vanuit het diepst van mijn hart zit ik het liefst toch thuis op de bank en slaap ik in mijn eigen bed. Na een gesprek met Coco´s ouders en onze nieuwe ´ouders´ hier was voor mij de knoop doorgehakt. Ik wil naar huis. Voor mijn idee heb ik alles gegeven en gedaan wat ik kon, maar er is voor nu gewoon even geen toekomst hier. En tuurlijk kan ik blijven wachten, maar daar wordt ik doodongelukkig van. Het nieuws en de regels worden hier ook met de dag slechter, waardoor de keuze steeds makkelijker werd. Na een kleine zoektocht en ons smsje van de overheid, kwamen we erachter dat we of zelf een vlucht moeten boeken bij Qatar of moeten wachten op de repatriërings vlucht.

Dat wachten gaan we dus niet doen want er zijn mensen die al 2 weken wachten en geen enkele informatie krijgen van de overheid. En dat leek ons ook niet snel te gaan gebeuren.
Dus Qatar was onze enige optie, met een leuke korting zijn de tickets nog redelijk betaalbaar!

´s Avonds heb ik het nieuws aan mijn ouders gebeld en die staan 100% achter me! Maar gek voelde het gesprek toch wel. Een maand geleden hadden we namelijk nog afscheid genomen omdat we elkaar de komende 6 maanden niet zouden zien en nu zie ik ze volgende week al..

Coco en ik besloten om de tickets even te laten voor wat het was, want het was namelijk al wat laat. De volgende dag was ik vroeg wakker en besloot ik opnieuw om naar de tickets te kijken en alsof het zo moest zijn waren ze flink goedkoper geworden, tuurlijk het is nog even een hoop geld maarja, gratis kom je niet thuis helaas. Coco werd gelukkig al snel wakker en we besloten we maar te boeken! Na 2 keer uit het systeem te zijn gegooid kunnen we toch wel blij vertellen dat we überhaupt tickets hebben en voor snel ook!
Maandagavond Australische tijd 21.15 vliegen wij vanaf Sydney in 15 uur, dit wordt een pittige, naar Doha, Qatar. Daar hebben we een redelijk korte overstap van 3,5 uur voordat we op het vliegtuig naar Amsterdam stappen. Hier komen we dinsdag rond een uurtje of 3 aan in de middag. Maar dit gebeurd alleen als de vlucht niet gecanceld wordt, dus even flink duimen!

Omdat ik toch al niks had met de Nederlandse overheid vonden ze het leuk om net nadat wij geboekt hadden bekend te maken dat de eerste repatriërings vlucht dit weekend mensen komt ophalen uit Australië, maarja mijn ticket is gelukkig goedkoper dan die van de overheid!

Afgelopen dagen ben ik al behoorlijk bijgekomen van de hectische weken. Elke dag wel even lekker een rondje gelopen en vandaag zelfs mijn eerste duik in zee genomen! Aangezien het nu herfst is, is de zee nu heerlijk. In tegenstelling toen ik de eerste keer in zee wilde in de Gold Coast. Dus de duik in zee kan ook de lijst af! Vanavond eten we lekker pizza! En gister hebben ze hier chocolade taart in huis gehaald voor ons, dus ik wordt hier goed verzorgd!!

Om nog even wat leuks te vertellen heb ik vanmiddag mijn foto´s van Phillip Island uitgezocht dus die zal ik er ook even onder zetten!

Nou dikke knuffel en tot snel in Nederland!

Liefs,
Amber

Ps. hoelang ik in Nederland zal verblijven weet ik niet, want zodra ik weer terug kan naar Australië, ga ik weer terug! Deze droom staat voorlopig op pauze en ik geef hem na al deze tegenslagen niet op!