Lieve familie, vrienden en mijn trouwe lezers,

6 weken, iets meer dan 6 weken geleden stapte ik het vliegtuig uit op Nederlandse bodem. En wat is de tijd snel gegaan! Mijn backpack staat nog half ingepakt achter het schot op zolder, wantja waarom alles uitpakken als ik het hopelijk snel weer kan inpakken?
Over dat snel gesproken, is eigenlijk helemaal niet snel… de nieuwsberichten worden elke dag wel beter, maar voorlopig houdt Australië zijn grens nog gesloten. En het ziet er zelfs pas uit dat ze open gaan begin 2021. Mijn plan om na de zomer alweer te vertrekken viel al snel in water. Als alles meezit wordt het misschien februari of maart, maar aangezien het dan al herfst is en het weer dan onzekerder wordt, heb ik besloten om niet na april te vertrekken. Want ik ga niet naar de andere kant van de wereld om daar koud weer te hebben. De kans zit er dus ook in dat ik pas na de zomer van 2021 vertrek en deze gedachte kan me echt helemaal gek maken. Want zolang wil ik helemaal niet wachten… Er zit helaas niks anders op dan alles af te wachten. Maar ook dit heeft wel een voordeel, nu kan ik nog meer mooie reisplannen maken!

In mijn vorige blog schreef ik ook dat ik via een Britt een baan had bemachtigd. Dit was natuurlijk super fijn. Het duurde even voordat ik aan de slag kon, maar 7 mei had ik mijn eerste werkdag. De eerste 2 dagen waren prima. Stond met leuke collega´s en liep gewoon lekker mee om alles en alle cliënten te leren kennen. Het waren 12 cliënten over 2 woningen verdeeld en ik zou op beide woningen komen te staan. Je zal vast denken nou wat super zeg, maar hier komt die de dikke vette MAAR…. Na die 2 dagen werd mijn rooster bekend wat gewoon super kut was. Werkte mijn eerste week 38 uur terwijl ik een contract had voor 28. Mijn contract was na 3 weken wachten nog niet binnen… en zo kan ik nog wel even doorgaan met dingen die gewoon echt niet konden.. Ik had het niet meer naar mijn zin en vertrok met tegenzin naar mijn werk.

Vorige week heb ik daarom contact opgenomen met Kwest, de kinderopvang waar ik voordat ik vertrok naar Australië 3 maanden heb gewerkt en 1,5 jaar stage heb gelopen. De kinderopvang was nu namelijk weer een optie geworden om te werken omdat ze gelukkig weer open mochten. Na een fijn belletje mocht ik afgelopen vrijdag langskomen en werd ik door alle collega´s ontzettend warm en lief ontvangen! Ik voelde me al helemaal weer thuis! Wat opties doorgenomen en afgesproken om afgelopen maandag een dagje mee te lopen op de groep waar ik waarschijnlijk zou komen te staan. In mijn hoofd was alles nu een stuk duidelijker en gelijk besloten om mijn baan op te zeggen, want ik ga niet met tegenzin naar mijn werk, dan nog liever geen werk en geen geld.

Maandag heb ik de hele dag meegelopen op de groep en de uren vlogen om zo leuk was het weer! Het voelde alsof ik nooit ben weggeweest. In de loop van de middag kreeg ik ook nog eens het goede nieuws te horen dat ik vanaf 8 juni, 4 dagen in de week aan de slag mag op 1 vaste peutergroep! Echt super fijn! Mijn contract loopt tot januari maar voor daarna liggen er zeker opties open!
De komende 3 weken ben ik dus nog wel even vrij, maar dit vind ik toch ook nog wel stiekem even fijn. Kan ik mooi mijn fotoboek afmaken!

Nou ik denk dat dit hem dan wel was! Voor nu sluit ik dus ook echt mijn blog af, maar! Dit zal echt niet de allerlaatste zijn, als ik weer ga reizen wil ik zeker weer al mijn verhalen gaan opschrijven. Maar of dat hier is of ergens anders weet ik niet.

Nou dikke knuffel en liefs,
Amber